Pag Ibig Ayon Sa Isang Pakete ng Tide Ultra (repost)

Sabi ko ayokong maglaba sa gabi,

‘di ko alam kung bakit.

siguro’y ayoko lamang nang nakikita ng mga bituin

ang bawat pagkusot at pagpiga.

pero kagabi…

totoo…

naglaba ako.

Sinamantala ko ang pangungulimlim ng mga bituin

sa malungkot na ulap,

at natiyak kong maputi ang aking nilabhan,

sinunod ko ata ang bawat instruksyon 

sa likod ng pakete ng tide ultra.

Una… kunin sa timba ang damdaming

matagal nang ibinabad.

Pangalawa… kusutin mabuti, pabulain…

pabulain upang tiyak na matatanggal ang

kabiguan ng dalisay na pagmamahal.

Ikatlo… dahil nahuli na sa sikat ng

araw na s’yang pagbibilaran,

lagyan na lamang ng clorox upang matanggal

ang mga mantsa ni Eros.

Ikaapat… banlawan, maraming banlaw,

at tiyaking maisasama sa tubig ang lahat

ng sentimyento’t panghihinayang.

Ikalima… itapon sa kanal ang tubig upang

maisama sa burak ang mga pagal na pagsinta.

Ikaanim… isampay sa mahanging lugar ang

nilabhang damdamin, hayaan itong makahinga at lumaya,

matagal na rin naman itong iningatan

ng pusong naghihintay.

Magmunimuni pagkatapos… napigaan ko na ang 

mga damit, mahigpit at mariin, nakalimutan ko

na lamang pigain ang tubig sa aking mga mata.

Paalam… samantalang nagpapatuyo muna ako

ng mga damit, mga mata, sana’y

walang nakakita, sana’y ilihim ng buwan

ang lahat ng pangyayari.

Salamat sa pakete ng tide ultra.

 

-by an ABPhilosophy student of PUP